Niewielu pracowników wie, że w polskim prawie obowiązuje ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. 2024 poz. 61), tak zwana ustawą o zwolnieniach grupowych – dalej „uZwGr”. Pracodawcom jest to niestety na rękę, gdyż ustawa wprowadziła dodatkowe roszczenia należne pracownikom, którym pracodawca wypowiada umowy o pracę albo usiłuje zachęcić wszelkimi sposobami do podpisania porozumienia rozwiązującego stosunek pracy.

Jeżeli kiedykolwiek czytałeś uZwGr, w art. 1 ust. 1 zapewne zwróciłeś uwagę, że przepisy ustawy uZwGr stosuje się tylko wtedy, gdy a) pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników, b) zachodzi konieczność rozwiązania stosunków pracy z c) przyczyn niedotyczących pracowników, d) w drodze wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę albo porozumienia stron, e) jeżeli w okresie 30 dni zwolnienie u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 100 pracowników, obejmuje co najmniej 10 pracowników.

Wielu pracowników, z którymi rozmawiałem, po przeczytaniu tego przepisu uZwGr, rozmawiając z innymi pracownikami u swojego pracodawcy, stwierdza na starcie, że nie przysługują im środki określone w ustawie, bo pracodawca w ciągu 30 dni jedynie zwolnił grupowo 8 czy 9 pracowników, czyli rzekomo sprytnie ominął wymóg zwolnienia 10 pracowników w ciągu 30 dni.

Takie myślenie i pogląd są niestety błędne, a przez to pracownik często traci sporo pieniędzy, bo zgodnie z art. 8 ust. 1 uZwGr „Pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości: 1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata; 2) dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat; 3) trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat”.\

Dlaczego błędne? Bo w art. 10 ust. 1 uZwGr określono, że przepis art. 8 stosuje się odpowiednio w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, a zwolnienia w okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę pracowników niż określona w art. 1.

Powyższe oznacza, że w przypadku, gdy pracodawca zatrudniający co najmniej 20 pracowników na umowę o pracę wypowiedział Ci stosunek pracy z przyczyny niedotyczącej pracownika, jesteś uprawniony do dochodzenia od pracodawcy dodatkowej zapłaty odprawy pieniężnej z ustawy o zwolnieniach grupowych, poza roszczeniami odszkodowawczymi wynikającymi z Kodeksu pracy. W skrócie, oczekują na Ciebie pieniądze, po które musisz chcieć sięgnąć.

Co zrobić, aby przymusić pracodawcę do zapłaty odprawy indywidualnie należnej pracownikowi z uZwGr?

W pierwszej kolejności wezwij byłego pracodawcę do zapłaty należnej Ci kwoty odprawy, wyznaczając nieprzekraczalny termin do zapłaty. Wyślij pisemne wezwanie do zapłaty na adres pracodawcy podany w CEIDG albo w KRSie (i w przypadku spółek prawa handlowego nawet na adres członków zarządu, który możesz ustalić w danym sądzie rejonowym prowadzącym akta rejestrowe spółki), koniecznie co najmniej listem poleconym, a najlepiej na żółtą zwrotkę za potwierdzeniem odbioru (ZPO).

Powyższe działanie pozwoli Ci postawić swoje roszczenie w stan wymagalności, co umożliwi jego zasądzenie przez Sąd oraz naliczanie ustawowych odsetek za opóźnienie w zapłacie świadczenia pieniężnego.

Gdy minie termin wyznaczony w wezwaniu, pozostanie Ci tylko wniesienie pozwu o zapłatę do właściwego sądu powszechnego. Po uzyskaniu wykonalnego orzeczenia, będziesz mógł skierować sprawę do przymusowej egzekucji przez komornika. Wygrywając sprawę, sąd zasądzi na Twoją rzecz kwotę odprawy, zwrot wniesionej opłaty od pozwu oraz zwrot kosztów reprezentacji przez pełnomocnika będącego adwokatem albo radcą prawnym, a w egzekucji również komornik ściągnie dodatkowe koszty zastępstwa w postępowaniu egzekucyjnym.

Załączam przykładowy wyrok zasądzający kwotę trzymiesięcznej odprawy:

***

Czy jest sens się szarpać? Czy warto dochodzić swoich praw? Często spotykam się z takimi wątpliwościami klientów. Z mojej perspektywy powtarzam zawsze jedno – nikt nie wie, czy wygra Pan/Pani sprawę, czy uzyska Pan/Pani zasądzający wyrok oraz czy uda się Pani go wyegzekwować. W tym przypadku gwarancji nie ma nawet przy najlepiej rokującej sprawie. Ale gwarantowane jest to, że nie będzie Pan/Pani żył z poczuciem utraconej szansy, odpuszczenia tego, co się prawnie Panu/Pani należało.

Jeżeli szukasz pomocy przy uzyskaniu zapłaty wynagrodzenia albo odprawy od swojego pracodawcy, zapraszam do kontaktu i skorzystania z PORADY PRAWNEJ, a przedstawię Ci możliwości działania oraz poprowadzę Twoją sprawę cywilną o zapłatę.