We wpisie o stwierdzeniu nabycia spadku wyjaśniłem, dlaczego jest konieczne w przypadku dziedziczenia uzyskanie bądź postanowienia sądu rejonowego stwierdzającego nabycie spadku bądź notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia.

Zgodnie z art. 1025 § 2 Kodeksu cywilnego (dalej „KC”) „Domniemywa się, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku albo poświadczenie dziedziczenia, jest spadkobiercą”. Powyższe dokumenty stanowią wyłączne dowody wykazujące fakt bycia prawnym spadkobiercą po danym spadkodawcy.

Prawne domniemanie, przesądzone przez Sąd albo notariusza, jest konieczne, gdyż dopóki nie zostanie wydany taki dokument, zawsze istnieje szansa, że potencjalny spadkobierca odrzuci spadek, zostanie uznany za niegodnego dziedziczenia, czy zostanie stwierdzona nieważność testamentu. Podobnie jak w przypadku zasiedzenia nieruchomości – jeżeli się posiada samoistnie nieruchomość nawet ponad 40 lat, ale bez uzyskania postanowienia sądu rejonowego stwierdzającego nabycie w danej dacie własności nieruchomości przez zasiedzenie, zasiadający właściciel nie ma żadnego dokumentu, którym może szybko i jednoznacznie wykazać swoje prawo własności.

Dzisiaj chciałbym pokazać przykład postanowienia o nabyciu spadku sądu rejonowego w sprawie mojego klienta, który stwierdził nabycie spadku spadkobierczyni na podstawie testamentu własnoręcznego:

Co zrobić, aby uzyskać takie postanowienie? Musisz złożyć do sądu rejonowego wniosek o stwierdzenie nabycia spadku.

Wniosek o stwierdzenie nabycia spadku jest formalnym pismem procesowym inicjującym postępowanie przed sądem cywilnym, przez co musi spełniać szereg wymogów formalnych:

1) oznaczenie sądu, do którego jest kierowane – powinien to być sąd rejonowy miejscowo właściwy dla ostatniego zwykłego miejsca pobytu spadkodawcy, a jeżeli nie da się takiego ustalić w Polsce, to sąd miejsca położenia majątku spadkowego (sąd spadku -art. 628 k.p.c.);

2) imiona i nazwiska stron, przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;

3) oznaczenie rodzaju pisma – „Wniosek o stwierdzenie nabycia spadku”;

4) osnowa wniosku – tj. żądanie stwierdzenia, że spadek po spadkodawcy X przyjęła osoba Y ze wskazaniem czy z dobrodziejstwem inwentarza czy wprost;

5) wskazanie faktów, na których wnioskodawca opiera wniosek oraz wskazanie dowodów na wykazanie każdego z faktów – czyli należy wskazać datę śmierci spadkodawcy, wskazać tytuł powołania do spadku wnioskodawcy (ustawowy albo testamentowy) oraz wskazać czy upłynęło sześć /6/ miesięcy od dnia, w którym wnioskodawca-spadkobierca dowiedział się o tytule powołania do spadku czy nie, a jeżeli nie to jednocześnie złożyć w piśmie oświadczenie o przyjęciu spadku wprost albo z dobrodziejstwem inwentarza; do tego należy dołączyć dowody – oryginał aktu zgonu spadkodawcy oraz aktu urodzenia albo małżeństwa wnioskodawcy i ewentualnie innych spadkobierców ustawowych wchodzących w rachubę w pierwszej kolejności;

6) podpisy wnioskodawcy albo jego przedstawiciela ustawowego albo pełnomocnika;

7) wymienienie załączników – co najmniej oryginał aktu zgonu spadkodawcy oraz akt urodzenia albo małżeństwa wnioskodawcy, dowód uiszczenia 105 zł opłaty sądowej od wniosku;

8) odpisy wraz z załącznikami – tj. kopie 1:1 oryginału pisma składanego sądowi, w takiej ilości, ilu jest spadkobierców ustawowych uwzględnianych przy dziedziczeniu w pierwszej kolejności (grupie spadkowej).

Zgodnie z art. 669 k.p.c. „Sąd spadku wydaje postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po przeprowadzeniu rozprawy, na którą wzywa wnioskodawcę oraz osoby mogące wchodzić w rachubę jako spadkobiercy testamentowi i jako spadkobiercy ustawowi zgodnie z kolejnością dziedziczenia. Spośród spadkobierców ustawowych wzywa małżonka, zstępnych, osoby pozostające w stosunku przysposobienia, rodziców i rodzeństwo. Pozostałych spadkobierców ustawowych wzywa się, jeżeli są sądowi znani”.

Rozprawa w tego rodzaju sprawie jest zawsze obowiązkowa. Na rozprawie, zgodnie z art. 671 § 1 k.p.c. sąd odbierze od zgłaszającego się wnioskodawcy-spadkobiercy zapewnienie spadkowe, w którym wnioskodawca oświadczy wszystko co wie o istnieniu albo nieistnieniu osób wyłączających znanych spadkobierców od dziedziczenia lub dziedziczeniu wraz z nimi na podstawie testamentu oraz o znanych mu testamentach sporządzonych przez spadkodawcę.

Wydając postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku, sąd zgodnie z art. 670 § 1 k.p.c. ma z urzędu zbadać kto, zgodnie z kodeksem cywilnym, jest spadkobiercą testamentowym oraz spadkobiercą ustawowym, ustala czy były sporządzane testamenty przez spadkodawcę, ile, kiedy, jakie oraz podejmuje czynności celem ich uzyskania do akt sprawy, wzywając tego, kto może je przetrzymywać, do przedłożenia testamentu sądowi.

***

Podsumowując – wniosek o stwierdzenie nabycia spadku uruchamia postępowanie przed sądem celem uzyskania wyłącznego dowodu umożliwiającego wykazanie faktu dziedziczenia po spadkodawcy, a przez to przejścia wszelkich praw i obowiązków spadkodawcy na spadkobiercę. Prawo spadkowe jest tak skonstruowane, że sąd rejonowy rozpoznający wniosek zobowiązany jest do bardzo wnikliwego zbadania wszelkich prawnie istotnych faktów, mogących wpłynąć na ustalenie kręgu spadkobierców. Po przeprowadzonym postępowaniu, uzyskasz dokument na wzór przedstawionego postanowienia we wstępie.

Jeżeli szukasz pomocy w kwestii sądowego stwierdzenia nabycia spadku, zapraszam do kontaktu i skorzystania z PORADY PRAWNEJ, a przedstawię Ci możliwości działania oraz poprowadzę Twoją sprawę spadkową albo ewentualnie do skorzystania ze wzoru WNIOSKU O STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU celem samodzielnego zainicjowania sprawy.